Relikwie Krzyża. Czy można zbudować z nich dom?

Relikwie Krzyża z sanktuarium na Świętym Krzyżu
(Łysej Górze) w Górach Świętokrzyskich

Gdziekolwiek ludziom zdarzy się rozmawiać o relikwiach Krzyża, tam któryś z rozmówców (lub kilkoro) na pewno wypowie magiczne słowa: "Fragmentów Krzyża jest na świecie tyle, że można by z nich zasadzić las", lub w nieco inny sposób zilustruje tę (złotą) myśl, utrwaloną w popkulturze.

Pomogli mu w tym najpierw Erazm z Rotterdamu, który w XVI w. stwierdził, że

nawet okręt handlowy nie wystarczyłby, żeby zgromadzić w jednym miejscu wszystkie części Krzyża naszego Pana, pokazywane w niezliczonych miejscach,

a później Marcin Luter, według którego na świecie znajduje się

tyle kawałków Krzyża, że można by z nich zbudować cały dom, gdyby się je wszystkie posiadało.

Prawda funkcjonująca w kulturze powszechnej od dawna uchodzi już za fakt, a ludziom wysuwającym ten argument wydaje się, że sprawa ilości posiadanych relikwii została definitywnie rozstrzygnięta na niekorzyść religii.

A jak jest naprawdę?

Kraje bardziej religijne mają niższe wskaźniki samobójstw

Édouard Manet - Samobójstwo (1877)

Kraje, które są bardziej religijne, mają niższe wskaźniki samobójstw.

Artykuł omawiający wyniki sondaży Gallupa z 2005 i 2006 roku:

W bardziej religijnych krajach niższe wskaźniki samobójstw
Niższe wskaźniki samobójstw nie są kwestią dochodu narodowego

Fragmenty:

W sondażach Gallupa z 2005 i 2006 roku zapytano respondentów, czy religia jest ważną częścią ich codziennego życia, czy uczęszczali do miejsca kultu w tygodniu poprzedzającym głosowanie i czy mają zaufanie do organizacji religijnych w swoich krajach. Indeks religijności Gallupa odzwierciedla odsetek pozytywnych odpowiedzi na te trzy pozycje. Wynik indeksu narodu mówi o ogólnym poziomie religijności tego narodu.

Bezdomni, którzy chodzą do kościoła, lepiej opierają się uzależnieniom

Bezdomni, którzy regularnie uczęszczają do kościoła lub korzystają z innych ceremonii religijnych, rzadziej spożywają alkohol, kokainę i opioidy.

Badanie omówione w National Post (dziennik kanadyjski) z 2014 r. w artykule "Ich wiara utrzymuje ich w czystości": Bezdomni, którzy chodzą do kościoła, lepiej opierają się uzależnieniom, wynika z badań Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej

Naukowcy z University of British Columbia przeprowadzili ankietę wśród setek bezdomnych w trzech społecznościach Kolumbii Brytyjskiej, zauważając, że takie osoby mają zwykle szczególnie ostre problemy związane z nadużywaniem substancji uzależniających.

Mężczyźni i kobiety, którzy twierdzili, że wierzą w jakąś siłę wyższą i którzy pojawiali się na nabożeństwach religijnych co najmniej raz w tygodniu, byli znacznie mniej skłonni niż inni do spożywania środków odurzających.

Spośród 380 bezdomnych dorosłych ankietowanych w Vancouver, Victorii i Prince George, którzy wyznawali jakąś wiarę religijną, 60 zgłosiło, że uczestniczyło w nabożeństwach co najmniej raz w tygodniu.

Te 60 osób było o jedną trzecią do połowy mniej skłonnych do spożywania alkoholu, kokainy i opioidów niż bezdomni, którzy mieli niższą frekwencję na nabożeństwach. Byli również mniej uzależnieni od szkodliwych substancji i mieli mniej prób samobójczych w ciągu życia – ale różnice te nie zostały uznane za statystycznie istotne.

Całość badania w pdf można pobrać tutaj

Uczestnictwo w nabożeństwach ułatwia pomaganie innym, zwiększa poczucie sensu życia i pomaga dłużej zachować zdrowie w późnej dorosłości

Badanie opublikowane w Journal of Adult Development (2012) - Religia, sens życia i zmiana w funkcjonowaniu fizycznym w późnej dorosłości

Ze streszczenia:

To badanie ma dwa główne cele. Pierwszym z nich jest sprawdzenie, czy wybrane aspekty religii wiążą się z sensem życia. Drugim celem jest sprawdzenie, czy zmiana sensu życia wiąże się ze zmianą funkcjonowania fizycznego.
Dane z ogólnokrajowego badania podłużnego osób starszych potwierdzają następujące relacje:

(1) starsi dorośli, którzy częściej uczęszczają na nabożeństwa, mają tendencję do rozwijania bliższej relacji z Bogiem;
(2) osoby starsze, które mają bliższą relację z Bogiem, są bardziej skłonne do udzielania emocjonalnego wsparcia innym;
(3) starsi, którzy udzielają emocjonalnego wsparcia członkom swoich sieci społecznościowych, mają większe poczucie sensu życia; oraz
(4) osoby starsze, które mają głębsze poczucie sensu życia, rzadziej doświadczają z czasem pogorszenia funkcjonowania fizycznego.

Uczestnictwo w nabożeństwach religijnych wiąże się z niższym ryzykiem śmierci z rozpaczy

Badanie opublikowane w JAMA Psychiatry (2020) - Uczestnictwo w nabożeństwach religijnych i zgony związane z narkotykami, alkoholem i samobójstwami wśród amerykańskich pracowników służby zdrowia

Fragmenty artykułu omawiającego wyniki badań, zatytułowanego Regularne uczestnictwo w nabożeństwach religijnych wiąże się z niższym ryzykiem śmierci z rozpaczy:

Uczestnictwo w nabożeństwach religijnych raz w tygodniu lub częściej obniża 5-krotnie ryzyko samobójstwa wśród kobiet

 

Badanie opublikowane w JAMA Psychiatry* (2016) - Związek między frekwencją na nabożeństwach religijnych a niższymi wskaźnikami samobójstw wśród kobiet w USA

Oceniliśmy związek między uczestnictwem w nabożeństwach religijnych a samobójstwem od 1996 r. do czerwca 2010 r. w dużej, długoterminowej prospektywnej kohorcie**, Nurses' Health Study, w analizie obejmującej 89 708 kobiet.
Wśród 89 708 kobiet w wieku od 30 do 55 lat, które uczestniczyły w badaniu zdrowia pielęgniarek, uczestnictwo w nabożeństwach religijnych raz w tygodniu lub częściej wiązało się z około 5-krotnie niższym wskaźnikiem samobójstw w porównaniu z nigdy nie uczestniczącymi w nabożeństwach religijnych. (...) Wyniki były solidne w analizie wrażliwości i wykluczeniu osób, które wcześniej cierpiały na depresję lub miały historię raka lub choroby sercowo-naczyniowej. (...)

W tej kohorcie kobiet w USA częste uczestnictwo w nabożeństwach religijnych wiązało się ze znacznie niższym wskaźnikiem samobójstw.

* JAMA Psychiatry - recenzowany periodyk naukowy publikujący prace z dziedziny psychiatrii, wydawany przez Amerykańskie Towarzystwo Medyczne.
** kohorta - zbiorowość osób wyodrębniona w celu analizy statystycznej na podstawie wspólnie przeżytych zdarzeń, które nastąpiły w danym okresie.

Praktyki religijne wydłużają życie, chronią przed nadużywaniem alkoholu i paleniem, pomagają w integracji społecznej, chronią przed depresją i samotnością oraz zwiększają satysfakcję z życia

Badanie opublikowane w International Journal of Epidemiology (2020) - Uczestnictwo w nabożeństwach religijnych oraz późniejsze zdrowie i dobre samopoczucie w wieku dorosłym.

Uczęszczanie na nabożeństwa wiąże się z niższym ryzykiem śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny, samobójstw i depresji. Jednak jego powiązania z innymi wynikami zdrowotnymi i dobrostanem pozostają mniej jasne.

Korzystając z danych podłużnych z trzech dużych prospektywnych kohort* w USA, w badaniu tym zbadano związek między uczestnictwem w nabożeństwach a szerokim zakresem późniejszego zdrowia fizycznego, zachowań zdrowotnych, stresu psychicznego i dobrostanu psychicznego w oddzielnych kohortach młodych, w średnim wieku i starszych dorosłych. Szacunki łączące dane z różnych kohort sugerują, że w porównaniu z osobami, które nigdy nie uczestniczyły w nabożeństwach religijnych, osoby, które uczęszczały na nabożeństwa co najmniej raz w tygodniu, miały mniejsze ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny o 26%, intensywnego picia o 34% i palenia tytoniu o 29% . Uczestnictwo w nabożeństwach było również odwrotnie skorelowane z szeregiem skutków cierpienia psychicznego (depresją, lękiem, beznadziejnością, samotnością) i było dodatnio skorelowane z wynikami dobrostanu psychospołecznego (pozytywny afekt, satysfakcja z życia, integracja społeczna, cel w życiu) (...).

* kohorta - zbiorowość osób wyodrębniona w celu analizy statystycznej na podstawie wspólnie przeżytych zdarzeń, które nastąpiły w danym okresie.

Praktyki religijne za młodu czynią szczęśliwszym w późniejszym życiu, umacniają charakter, chronią przed miękkimi narkotykami oraz opóźniają inicjację seksualną i zmniejszają liczbę partnerów w życiu

 

Badanie opublikowane w American Journal of Epidemiology (2018) - Powiązania wychowania religijnego z późniejszym zdrowiem i dobrym samopoczuciem, od okresu dojrzewania do wczesnej dorosłości.

W niniejszym badaniu zbadaliśmy prospektywnie związki zaangażowania religijnego w okresie dojrzewania (w tym uczestnictwo w nabożeństwach religijnych i modlitwę lub medytację) z szerokim zakresem dobrostanu psychicznego, zdrowia psychicznego, zachowań zdrowotnych, zdrowia fizycznego i wyników siły charakteru w młodym wieku dorosłym. (...) Wielkość próby wahała się od 5 681 do 7 458, w zależności od wyniku; Średni wiek wyjściowy wynosił 14,74 lat, a obserwacja wynosiła 8-14 lat (od 1999 do 2007, 2010 lub 2013). (...) W porównaniu z brakiem obecności w kościele, co najmniej cotygodniowe uczestnictwo w nabożeństwach religijnych wiązało się z większą satysfakcją z życia i pozytywnym afektem (emocje, nastrój, doznania), wieloma mocnymi stronami charakteru, niższym prawdopodobieństwem używania marihuany i wczesnej inicjacji seksualnej oraz mniejszą liczbą partnerów seksualnych w życiu. Analizy modlitwy lub medytacji przyniosły podobne wyniki.
Chociaż decyzje dotyczące religii nie są kształtowane głównie przez zdrowie, zachęcanie do uczestnictwa w nabożeństwach i prywatnych praktyk u nastolatków, którzy już mają przekonania religijne, może być znaczącymi drogami rozwoju i wsparcia, prawdopodobnie prowadzącymi do lepszego zdrowia i dobrego samopoczucia.

Ludzie religijni bardziej zadowoleni z życia i szczęśliwsi

 

Analiza ponad 676 000 wywiadów Gallup-Healthways Well-Being Index przeprowadzonych w 2011 i 2010 roku wykazała, że Amerykanie, którzy są najbardziej religijni, mają najwyższy poziom dobrostanu psychicznego.

Badanie Instytutu Gallupa z roku 2012: Religijni Amerykanie cieszą się wyższym dobrostanem

Na dobrostan psychiczny składają się takie czynniki jak:

Praktyki religijne wydłużają życie, zmniejszają prawdopodobieństwo rozwodów oraz samobójstw

 

Artykuł Uczestnictwo w nabożeństwach, małżeństwo i zdrowie (2016)

Autorem artykułu oraz dużej części omawianych w nim badań jest Dr Tyler J. VanderWeele, profesor epidemiologii na Wydziałach Epidemiologii i Biostatystyki w Harvard School of Public Health oraz wykładowca Institute of Quantitative Social Science na Uniwersytecie Harvarda.

W skrócie:

Uczestnictwo w nabożeństwach łączy się z wieloma lepszymi wynikami zdrowotnymi, w tym

- dłuższym życiem
- mniejszą częstotliwością występowania depresji
- mniejszą liczbą samobójstw (wśród pielęgniarek uczęszczanie na nabożeństwa co najmniej raz w tygodniu lub częściej zmniejsza wskaźnik samobójstw o 80%)
- z większą stabilnością małżeńską, a dokładniej z mniejszym prawdopodobieństwem rozwodu

Osoby, które uczestniczą w nabożeństwach są o około 30-50% mniej narażeni na rozwód niż ci, którzy tego nie robią.

Autor, zastanawiając się dlaczego uczestnictwo w nabożeństwach może chronić przed prawdopodobieństwem rozwodu, podaje możliwe powody:

1. Nauki religijne często wskazują, że małżeństwo jest czymś świętym - że podczas wymiany przyrzeczeń małżeńskich powstaje ważna więź. Uczestnictwo w nabożeństwach wzmacnia to przesłanie.

2. Nauki religijne również zniechęcają do rozwodów lub je potępiają w różnym stopniu w różnych tradycjach religijnych, co może prowadzić do niższych wskaźników rozwodów; co więcej, tradycje religijne często zawierają silne nauki przeciwko cudzołóstwu, które jest jednym z najsilniejszych czynników prognostycznych rozwodu.

3. Nauki religijne często kładą duży nacisk na miłość i stawianie potrzeb innych ponad własne. Może to również poprawić jakość życia małżeńskiego i zmniejszyć prawdopodobieństwo rozwodu.

4. Instytucje religijne często zapewniają różnego rodzaju wsparcie rodzin, w tym miejsca, w których rodziny mogą się poznać i budować relacje, programy dla dzieci, poradnictwo małżeńskie i przedmałżeńskie, rekolekcje i warsztaty poświęcone budowaniu dobrego małżeństwa.
Wspólnoty religijne mogą zapewnić ważne zasoby dla zdrowego małżeństwa.

5. Wreszcie, inne badania wskazują, że uczestnictwo w nabożeństwach religijnych wiąże się z szeregiem innych pozytywnych wyników. Na przykład nasze badania na Harvardzie wskazują, że regularne uczestnictwo w nabożeństwach religijnych wiąże się z niższym ryzykiem zgonu w ciągu 16-letniej obserwacji, a także mniejszą częstotliwością występowania depresji. Dodatkowe badania pokazują, że uczestnictwo w nabożeństwach religijnych wiąże się z większym poziomem sensu życia i większym poziomem szczęścia. Te rzeczy są na ogół związane z większą satysfakcją małżeńską i mniejszym prawdopodobieństwem rozwodu. Tak więc uczestnictwo w nabożeństwach religijnych, poprawiając inne aspekty życia, może również pośrednio wspierać małżeństwo.

Jak dodaje

(...) Inne badania sugerują, że wspólne rodzinne zajęcia religijne i wspólna modlitwa są również związane z większą satysfakcją ze związku i większym poziomem zaufania.

źródła: pierwsze; drugie; trzecie; czwarte; piąte; szóste; siódme; ósme; dziewiąte

Wiara jednym z najskuteczniejszych czynników pomagających w wychodzeniu z uzależnień

Artykuł opublikowany w Journal of Religion and Health (2019) - Wiara, zachowanie i przynależność: jak wiara jest niezbędna w zapobieganiu i wychodzeniu z uzależnień oraz artykuł, w którym autorzy omawiają wyniki badań.

W skrócie:

Wśród 10 najbardziej inteligentnych ludzi na świecie co najmniej 8 wierzy w Boga

Ludzie wierzący stale przekonywani są przez ateistów, że aby posiadać przekonania religijne trzeba być, jeśli nie wprost idiotą, to przynajmniej kimś, kogo intelekt nie jest w pełni sprawny (co wymusza tezę, że teiści są niepełnosprawni intelektualnie). Wbrew temu okazuje się, że wśród 10 osób z najwyższym stwierdzonym w profesjonalnych testach IQ na świecie co najmniej 8 z nich wierzy w Boga, zaś 6 to chrześcijanie (autor pierwotnego artykułu nie zdołał zweryfikować, czy autochrześcijańskie deklaracje dostępne w sieci pochodzą od omawianego K. Ferrella, czy od osoby o tym samym nazwisku, pozostałe 8 osób zostało zweryfikowanych jako nie-ateiści i chrześcijanie).

1. Andrew Magdy Kamal – najwyższe zarejestrowane IQ w historii, na poziomie 231,734, stwierdzone przed ukończeniem 17 roku życia (chrześcijanin koptyjski, zaangażowany w ewangelizację);
2. Christopher Hirata – IQ 225 (obliczone, gdy był nastolatkiem);
3. Abdessellam Jelloul – najwyższe IQ kiedykolwiek zarejestrowane dla dorosłego – 198;
4. Christopher Michael Langan – IQ 195;
5. Evangelos Katsioulis – IQ 198;
6. Rick Rosner – IQ 192;
7. Mislav Predavec – IQ 192;
8. Garii Kasparow – IQ 190;
9. Kenneth Ferrell – IQ 190;

źródło

źródło 2